با آناتومی مچ دست آشنا شوید + عکس

به طور کلی از کنار هم قرار گرفتن سطح مفصلی پایینی استخوان های اولنا و رادیوس و استخوان های کارپ مفصل مچ دست تشکیل شده است و بر اساس آناتومی که مچ دست دارد وظایف متعددی را انجام خواهد داد.

آشنایی با آناتومی مچ دست

بهتر است بدانید مچ دست که با نام علمی Wrist نیز شناخته می شود پیوندگاه استخوان های ساعد زند زبرین و زند زیرین به کف دست خواهد بود. در این ناحیه که خرده دست نامیده می شود هشت استخوان کوچک قرار دارند.

آناتومی مچ دست را می توان یکی از پیچیده ترین مفاصل دست دانست که ممکن است استدلال شود چیزی به نام مفصل مچ دست منفرد وجود ندارد زیرا مچ شامل بسیاری از مفاصل است که برای حرکت دست با هم عمل می کنند. استخوان های کارپال به یک ردیف پروگزیمال و یک ردیف دیستال تقسیم می شوند. کارپال های پروگزیمال با استخوان رادیوس در مفصل رادیوکارپال برخورد خواهند کرد.

ساختار استخوان های مچ دست:

به طور کلی مچ دست یا کارپ از کنار هم قرار گرفتن هشت استخوان درست شده که به آن ها استخوان های کارپ Carpal bones گفته می شود. استخوان های کارپ در دو ردیف قرار گرفته اند. ریدیفی که نزدیک استخوان های ساعد هستند و به آن ها ردیف بالایی یا پروگزیمال Proximal row می گویند و ردیفی که نزدیک به استخوان های کف دست قرار گرفته و به آن ردیف پایینی یا دیستال Distal row  می گویند.

ردیف پروگزیمال استخوان های کارپ به رنگ زرد و ردیف دیستال به رنگ صورتی نشان داده شده است. پنج استخوان کتف دستی متناظر با پنج انگشت وجود دارد که به آن متاکارپ گفته می شود. استخوان های ردیف دیستال کارپ با استخوان های تاکارپ مفصل خواهند شد.

در ردیف پرگزیمال چهار استخوانچه وجود دارد که به ترتیب از طرف شست به طرف انگشت کوچک عبارت اند که ازسکافویید، لونیت، تری کتروم و پیزیفورم. در ردیف دیستال نیز چهار استخوانچه قرار دارد که به ترتیب از طرف شست به طرف انگشت کوچک عبارت اند از تراپزیوم، تراپزویید، کاپیتیت و همیت. استخوان های کارپ به گونه ای که در کنار یکدیگر قرار گرفته اند که یک قوس را درست می کنند که تقعر این قوس به سمت قدام یا کف دستی خواهد بود.

استخوان رادیوس یا زند زبرین که در همان طرفی شست قرار دارد در قسمت های پایین و نزدیک به مج کلفت و پهن شده و بیشتر ردیف پرگزیمال استخوان های کارپ در واقع در کنار سطح مفصلی استخوان رادیوس قرار گرفته و با آن مفصل خواهند شد.

استخوان اولنا یا زند زبرین که در همان طرف انگشت کوچک دست قرار دارد در قست های پایین و نزدیک به مچ باریک می شود و تنها با تعداد اندکی از استخان های کارپ مفصل می شود.

استخوانچه های کارپ با یکدیگر مفصل می شوند و استخوان رادیوس نیز با سه استخوان اسکافویید، لونیت و تری کتروم مفصل خواهد شد. سطح کناری نیز هر کدام از استخوان های کارپ از غضروف پوشیده شده اند تا بتواند با استخوان کناری خود مفصل شود.

رباط ها:

به طور کلی رباط ها نواهای سختی از بافت هم بند هستند که استخوان ها را به یکدیگر متصل می کنند تا از آن ها حمایت کنند و در جای خود نگه دارند. رباط های مهم شامل موارد فوق خواهند بود:

رباط های جانبی: رباط های قوی در دو طرف مفاصل انگشت و شست که از حرکت جانبی مفصل جلوگیری می کنند.

رباط های جانبی رادیال و اولنار: یک جفت رباط که استخوان های مچ را می بندد و ثبات را ایجاد می کند.

Volar: رباط که فالانکس پروگزیمال را به فالانکس میانی در سمت کف مفصل متصل می کند با صاف شدن مفصل انگشت، این رباط سفت خواهد شد تا مفصل PIP به سمت عقب خم نشود.

رباط های رادیو کارپ پشتی: رباط هایی هستند که پشت مچ را پشتیبانی خواهند کرد.

رباط های رادیو کارپ ولار: این رباط ها نیز شبکه پیچیده از رباط ها هستند که از سمت کف مچ حکایت می کنند.

تاندون ها:

بهتر است بدانید تاندون ها نیز نواهایی از بافت هم بند می باشد که ماهیچه ها را به استخوان متصل می کنند و عضلات را قادر می سازند تا استخوان ها را حرکت دهند. تاندون های اصلی دست عبارت اند از:

تاندون های سطحی: این تاندون ها که ا سمت کف مچ و دست عبور و در پایه فالانژ های میانی می چسبند. آن ها با تاندون ها پوپاندوس برای خم کردن مچ دست و مفاصل Mcp و PIP عمل می کنند.

تاندون های Profundus: این تاندون که از سمت کف مچ و دست عبور و در پایه فالانژ های دیستال می چسبند. آن ها با تاندون های سطحی عمل می کنند تا مچ دست و مفاصل MCP و PIP را خم نمایند. آن ها همچنین مفاصل DP را خم می کنند.

تاندون های باز کننده: این تاندون های باز کننده انگشتان که به فالانژ های میانیو دیستال متصل می شوند و مچ دست، مفاصل، MCP، DP و PIP را گسترش می دهند.

تاندون های خم کننده: دقت داشته باشید تاندون خم کننده نه تاندون بلند که از ساعدئ از طریق تونل کارپال مچ دست عبور می کنند. آن ها در کتف دستواگرا می شوند جایی که دو تا به هر انگشت می روندف یکی نیز به انگشت شست خواهد رفت.

اکستانسور پولیسیس برویس و ابداکتور پولیسیس لونگوس: این تاندون ها که از ماهیچه های بالای ساعد خارج می شوند و حرکت انگشت شست را امکان پذیر می کنند.

انواع عصب ها:

عصب های آناتومی مچ دست ساختار های ظریفی هستند که ممکن است در اثر فشار، کشش یا ضربه مانند بریده شدن اسیب ببیند. آسیب عصبی به دست می تواند موجب ضعف،از دست دادن عملکرد عضلانی، درد، بی حسی و کاهش یا غیر طبیعی حس در دست شود. به طور کلی سه نوع عصب در دست وجود دارد که در ادامه به بیان آن ها پرداخته ایم:

• اوران یا حسی
• اعصاب محیطی
• اعصاب مختلط عصب محیطی

ساختاری مشابه طناب تخصصی است که تکانه های الکتروشیمیایی را از نخاع و مغز به بدن هدایت می کند. سه نوع اعصاب محیطی وجود دارد که در بدن حرکت می کنند. اعصاب آوران یا حسی پیام هایی را از گیرنده های حسی در بدن به نخاع و مغز هدایت می کنند و این اعصاب اطلاعات مربوط به حس، دما، درد، فشار و موقعیت بدن را به مغز می دهند.

اعصاب وابران اطلاعات را از مغز و نخاع به عضلات و غدد هدف خود هدایت می کنند و همچنین ان ها مسئول ارائه دستورالعمل های حرکتی به سیستم اسکلتی عضلانی بدن خواهند بود.

پس از اتمام مبحث آناتومی مچ دست پیشنهاد می کنیم که با مطالب آناتومی شانه و اناتومی کف دست نیز آشنا شوید.

منبع : آرگا