خواص گیاه دافنه و خطر مسمومیت با این گیاه

خواص گیاه دافنه فراوان می‌باشد. برگ های این گیاه بلند و به طول و عرض ۵ تا ۷ سانتی متر می باشد همچنین شکل برگهای این گیاه مانند نیزه است، بدون کرک و در انتهای برگ باریک می‌شود، نوک تیز است و به طور نامحسوس مشبک می باشد

معرفی خواص گیاه دافنه

در ابتدا شکل ظاهری این گیاه را بررسی می کنیم. برگهای آن عموماً پس از آشکار شدن گلها می رویند و پشت برگ سبز می باشد به صورتی که سفید به نظر می رسد. گل های این گیاه به رنگ سفید متمایل به زرد تا قهوه ای می باشد و متراکم است و کمی پوشیده از کرک با لب های تخم مرغی و حاوی بوی قوی می باشد که جمع شده در امتداد قسمت پایانی محور شاخه ی گل دهنده در ماه های آخر زمستان و یا ماه های اول بهار ظاهر می شود که تا ماه های وسط بهار هم سرشار از گل می باشد.

میوه های آن دارای ویژگی های گوناگونی چون آبدار بودن، گو‌شتی و هسته دار می باشد، البته رنگ آن در ابتدا سبز رنگ و بعد قرمز می شود. ابتدا پوشیده در گلپوش، سپس برهنه، نیمه کروی به بزرگی هفت تا ۱۰ میلی متر و گردپوش است.

میوه آن به رنگ قرمز به شکل تخم مرغ است اما سمی می باشد و به سبب مسمومیت اغلب به عنوان دارو استفاده می شود و از خوردن آن اجتناب می کنند.

ارتفاع این درختچه میان ۰/۵ تا ۱ متر می باشد. این درختچه به سبب دارا بودن گل های زیبا و در عین حال زودرس یعنی اینکه خارج از فصل می رویند، در گل کاری و باغچه به عنوان زینت در باغچه ها کاشته می شود. به قطعات پوست نازک درختچه دافنه، گارو می گویند. که استحکام بالایی دارد و در سطح آن خال های سفید کوچکی مشاهده می شود، رنگ چوب درون آن زرد متمایل به سفید می باشد.

گیاه دافنه در اروپا و آسیا به صورت خودرو رشد می کند. در کشور ایران در مناطق متفاوت شمال غرب کشور و در جنگل های طالش، کلاردشت، دین چال، گلن رود و زیر آب به صورت وحشی مشاهده می شود. بخش هایی که از گیاه بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد، برگ و ریشه آن می باشد.

ترکیبات شیمیایی این گیاه هم بدین صورت است که در پوست درختچه دافنه نوعی رزین به نام مرزعین رزین ۲ و دافنین ۳ و یک قند متبلور وجود دارد.

کاشت تکثیر این گیاه به چه صورت انجام می شود؟ تکثیر گیاه دافنه به وسیله قلمه های تابستانی نارس انجام می شود که در ماسه و پیت کاشته می شود.

فواید مصرف گیاه دافنه

طبع این گیاه گرم و خشک می باشد. فواید این گیاه دارویی به صورت مختصر عبارت است از: لک و پیس و کک و مک را نابود و محو می کند، باعث بهبود زخم‌های ناسور می‌شود، درد دندان را آرام می‌کند، جهت بهبودی اگزما بسیار استفاده می شود همچنین در درمان سفلیس بسیار موثر است.

استعمال خارجی این گیاه سبب قرمزی و تاول پوست می‌شود. هر مدل از این گیاه را با گوگرد ترکیب کنید و بر پوست ضماد کنید که موجب می شود لک و پیس نابود شود. ترکیب آن با عسل بیماری ویروسی و زخم ناسور را بهبود می بخشد. دمنوش این گیاه باعث می شود درد دندان آرام شود.

ترکیب گیاه دافنه با فلفل و موم را برای تسکین درد دندان استفاده می کنند. در زمان های گذشته برای اگزاما  آبدار از برگ های این گیاه به صورت ضماد استفاده می کنند.

از پوست این گیاه جهت مداوای سیفلیس استفاده می‌شود. جهت درمان این بیماری ۵ گرم پوست دافنه را در ۱۵۰۰ سی‌سی آب آن قدر بجوشانید که ۱۰۰۰ سی‌سی باقی بماند، سپس ۱۰ گرم مغز ریشه شیرین بیان را خرد کنید و بعد در آن بجوشانید و صاف کنید، سپس این دمنوش را هر ۳ ساعت یکبار یک فنجان بنوشید.

برگ این گیاه اسهال آور می باشد و مصرف بیش از اندازه آن عوارض شدیدی دارد.  دافنه اگر با سرکه ی انگور کهنه ترکیب شود پادزهر حشرات می باشد.

عوارض گیاه دافنه

تا کنون خواص گیاه دافنه را برای شما بیان کردیم، هم اکنون عوارض و مضرات این گیاه را بیان می کنیم. به دلیل سمی بودن گیاه دافنه، کمتر از آن به عنوان دارو مورد استفاده قرار می گیرد. نشانه های مسمومیت با این گیاه بدین صورت می باشد، موجب سوزش دهان و تورم در لب و صورت، سردرد، بی حسی و دردهای شدید دستگاه گوارش، استفراغ و اسهال خونی می شود.

پوست این گیاه باعث سوزش و تحریک بر روی بافت های پوست می شود. توصیه می شود به دلیل اینکه این گیاه سمی می باشد، از این گیاه استفاده نکنید و اگر می خواهید استفاده کنید حتما باید تحت نظر پزشک قرار بگیرید. البته خوردن برگ دافنه برای افراد گرم مزاج ضرر دارد. همچنین به هیچ وجه نباید برای کودکان و افراد ضعیف تجویز شود.

دافنه برای کبد بسیار مضر می باشد. قی آور است و باعث غم و اندوه می شود. اگر به مسمومیت دچار شدید، امکان هلاکت وجود دارد و برای مداوای آن باید به صورت مداوم شیر گاو تازه را بخورید و آب سرد را بر بدن بریزید و همچنین با خوردن آش های چرب و داروهای خیلی سرد از خطر آن پیشگیری کنید.

شیره درختچه این گیاه سمی می باشد و اصولا مصرف داخلی ندارد و در استعمال خارجی مالش برای نابودی لکه های پوست می باشد. مصرف و استفاده این گیاه باید تحت نظر پزشک باشد.

چنانچه به دنبال آشنایی با خواص گیاه باریجه و خواص گیاه لکجی هستید پیشنهاد می کنیم این مطالب را مطالعه نمایید.

منبع : آرگا