یکی دیگر از بیماری‌های بسیار دردناک که معمولا در یک اندام به دنبال آسیب اعصاب در آن اندام رخ می‌دهند سندروم درد منطقه ای می باشد. این درد به صورت دردهای معمولی نیست بلکه به صورت مختلف، پایدار، سوزشی و … می باشد و به راحتی از دردهای دیگر قابل تشخیص خواهد بود. در ادامه شما را با این بیماری آشنا خواهیم کرد.
سندروم درد منطقه ای
درد در این بیماری درست همان طور که گفته شد بسیار شدید و همراه با ادم و تغییرات رنگ پوست می باشد و اگر نتواند آن را درمان کنید ممکن است به لاغری عضلات، ریزش پوست و ریزش مو و ناخن منجر گردد. سندروم درد منطقه ای معمولا بعد از بی حرکتی طولانی مدت و آسیب دیدن عضلات و نوروپاتی دیابتی بروز می‌کند بنابراین بهتر است اگر دچار این مشکلات شده باید بیشتر مراقب خود باشید تا از این درد دوری نمایید. زمانی که این درد در منطقه خاصی از بدن رخ می دهد منجر به اختلال در عملکرد آن منطقه شده و بعد از مدتی این وضعیت پیشرفت خواهد کرد. بر اساس تحقیقات انجام شده شایع ترین علت هایی که منجر به ایجاد این سندروم می شود ضربه، شکستگی و سکته قلبی و مغزی می باشد.
انواع بیماری درد منطقه ای
این سندروم که به آن سی آر پی اس نیز گفته می شود دارای دو نوع متفاوت است که تقریبا علائم آن یکسان و درمان های یکسانی دارد. مهم ترین نوع این بیماری در افرادی است که آسیب عصبی در آن ها تایید نشده است بنابراین به عنوان سی آر پی اس دسته بندی می شوند. در نوع اول آن بخش های اولیه مانند تصادف آسیب بافت نرم و منجر به این بیماری می‌شود و در نوع دوم آسیب عصبی مشخصی شناسایی خواهد شد و از نظر شدت و طول مدت بیماری با نوع قبلی متفاوت می باشد.
بر اساس تحقیقات انجام شده است در بسیاری از افراد این سندروم خفیف بوده و به تدریج و به مرور زمان بهتر می شود در موارد شدید تر که نوع نادر این بیماری می باشد فرد ممکن است بهبودی را تجربه نکند و ناتوانی های بلند مدت را دچار گردد.
مراحل بیماری
مرحله اول مرحله حاد بیماری می باشد و ممکن است سه ماه طول بکشد و شما در این سه ماه درد های شدید، سوزش و افزایش و حساسیت به لمس را تجربه خواهید کرد. در این نوع بیماری به دنبال آن تورم و خشکی مفاصل را نیز تجربه خواهید کرد.
مرحله دوم این بیماری می‌تواند ۳ الی ۱۲ ماه برای فرد مشکلاتی را ایجاد نماید و تورم های ایجاد شده دائمی تر است و در این حالت چین و چروک های پوست از بین خواهد رفت. از دیگر نشانه‌های این مرحله خنک تر شدن دمای پوست و شکننده تر شدن ناخن ها می باشد.
مرحله سوم مرحله آتروفیک نام دارد و بعد از یک سال اتفاق می افتد. زمانی که این مرحله رخ می دهد پوست ناحیه مبتلا رنگ پریده تر خشک تر محکم و براق تر خواهد شد ناحیه ای که درگیر این بیماری شده است سفت شده و شانس برگشت حرکت های این منطقه از بین می رود.
نشانه های درد منطقه ای
یک سری از نشانه هایی که وجود دارد و شما می توانید به راحتی این بیماری را تشخیص داده و برای درمان به پزشک مراجعه کنید. این نشانه ها عبارتند از :
- خنک تر شدن و یا گرم تر شدن ناحیه از بدن نسبت به نواحی دیگر
- احساس درد شدید و مداوم
- حساسیت شدید پوستی
- احساس سوزش و فشرده شدن در اندام ها
- کاهش دامنه حرکتی
- از دست دادن عملکرد طبیعی بدن
- لرزش در بدن
- افزایش سفتی در ناحیه خاصی از بدن
- تغییر در رنگ پوست
- تغییراتی در رشد ناخن و مو
افراد مستعد این بیماری
یک سری افراد هستند که نسبت به سایرین بیشتر مستعد این بیماری اند. سندروم درد منطقه ای در زنان شایع تر می باشد و در آن ها بیشتر از مردان رخ می دهد اما همچنین می‌تواند برای هرکسی در هر محدوده سنی تا سقف ۴۰ سال نیز ایجاد گردد. به صورت کلی بر اساس تحقیقات انجام شده نوجوانان شانس کمتری برای این بیماری دارند و کودکان زیر ۵ سال اصلا به این بیماری دچار نمی شوند.
عوامل ایجاد کننده بیماری
همانطور که می دانید هر بیماری دارای یک سری عوامل ایجاد کننده می باشد و سندروم درد منطقه ای نیز از این موضوع مستثنی نیست. عواملی که این بیماری را ایجاد می کنند عبارتند از :
- شکستگی
- انواع عمل های جراحی
- پیچ خوردگی و کشیدگی بافت های همبند
- بی حرکتی اندام ها
- نفوذهای بسیار نادر مانند فرو رفتن سوزن به اندام
- گردش خون بسیار ضعیف در اندام ها
- سلامت عصبی ضعیف
- سیستم ایمنی مشکل دار
بهبودی این مشکل
این مشکل در بسیاری از موارد به طور خود به خودی بهبود می یابد و با وجود این مورد در برخی از افراد هیچ وقت نشانه های این مشکل از بین نمی رود. افرادی که در دسته دوم قرار دارند می‌توانند با مراجعه به متخصص در این زمینه درد های خود را تا حدودی کاهش داده و از مسکن های مناسب برای این کار استفاده نمایند.
عوارض بیماری
اگر بروز این بیماری را به موقع تشخیص ندهید و آن را درمان نکنید ممکن است یک سری عوارضی برای بدن ایجاد شود و نشانه ها و علائم بیماری برایتان بیشتر خواهد شد در نتیجه میزان ناتوانی فردی که به این بیماری مبتلا است بالاتر می رود. عوارض ثانویه این بیماری را برایتان در ادامه بررسی می کنیم.
تحلیل عضلات
اگر نتوانید بر اثر دردی که این بیماری ایجاد می کند بخش از بدن خود را حرکت دهید و یا خودتان خود به خود از حرکت دادن آن بخش اجتناب نمایید ممکن است استخوان ها و عضلات شما ضعیف شده و در نتیجه منجر به تحلیل رفتن عضلات خواهید شد.
منقبض شدن عضلات
منقبض شدن عضلات ممکن است تا حدودی باشد که یک عضوی از بدن مانند دست پا یا انگشتان هر کدام از آن ها در یک وضعیت ثابت باقی بمانند.
تشخیص
برای اینکه بتوانید آن را به راحتی تشخیص دهید نیاز است یک سری معاینات بالینی را انجام داده و سوابق پزشکی شما مورد بررسی قرار بگیرد. آزمایش دیگری در این زمینه انجام می شود عبارتند از :
- اسکن استخوان
- آزمایش سیستم عصبی
- عکس برداری با اشعه ایکس
- تصویر برداری به صورت رزونانس مغناطیسی
درمان درد منطقه ای
برای اینکه بتوانید سندروم درد منطقه ای را درمان نماید بهتر است ابتدا آن را به درستی تشخیص داده و زمان طلایی درمان را از دست ندهید. اگر احساس می کنید که به این بیماری مبتلا هستید حتما به پزشک مراجعه کنید و آزمایشات بالینی را انجام دهید و اگر این بیماری برای شما ایجاد شده بود می توانید از روش های زیر برای درمان آن استفاده نمایید.
فیزیوتراپی
یکی از درمان های رایج که در افراد مبتلا به این بیماری انجام می‌شود فیزیوتراپی می باشد و این کار به شما کمک می کند تا بتوانید کارایی اندام های آسیب دیده خود را برگردانده و با ضعیف شدن عضلات در اثر بی حرکتی آن ها مبارزه می کند.
درمان های حمایتی
این افراد ممکن است از نظر روانی نیز درگیر این مشکل شوند و خود را ببازند بنابراین نیاز است تا از درمان های حمایتی و روانی این افراد غافل نشوید.
درمان های دارویی
برای درمان این بیماری و اختلال هایی که ایجاد می کند می توانید زیر نظر متخصص از این سری از داروها نیز استفاده نمایید. این داروها شامل کورتیکواستروئیدها بازو دیلاتورها گاباپنتین و پرگابالین می باشد. البته در برخی از موارد از داروهای ضد افسردگی و مخدرها نیز استفاده می شود تا درد بیمار کاهش یابد ولی این روش ها بسیار خطرناک هستند و ممکن است وابستگی های روانی و جسمانی را با خود به همراه داشته باشند
تحریک الکتریکی
تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست ممکن است برخی از بیماران کمک نماید تا بتواند توانایی های از دست رفته خود را بازیابند. در این روش به بیماران کمک می شود تا درد آن ها کاهش یافته و بتوانند دوباره اندام مورد نظر را به کار بگیرند.
تحریک عصب نخاعی
استفاده از این روش معمولا برای درد منطقه ای پیچیده صورت می گیرد و در این روش یک الکترود در زیر پوست و دیگری نزدیک به طناب نخاعی به کار برده می شود. البته باید حواستان باشد که این روش مناسب همه افراد نمی باشد و تنها کسانی می توانند از آن استفاده کنند که درمان های دیگر روی آن ها پاسخ نداده باشد.
حال که با این بیماری آشنا شدید و علت های ایجاد آن را مشاهده کرده اید می توانید در پایان با بیماری شیگلوز و بیماری شقاق سینه آشنا شوید و اطلاعات خود را در این زمینه گسترش دهید. برای این کار کافی است از لینک های داده شده استفاده کرده و به صفحات مربوطه وارد گردید.
منبع : آرگا
