اختلال پیرومانیا (جنون آتش افروزی) چه نوع اختلالی است؟

اختلال پیرومانیا چیست؟

علائم اختلال آتش افروزی

با توجه به آخرین ویرایش کتاب راهنمای تشخیصی و آماری، پیرومانیا در بخش اختلال، کنترل فشار و اختلالات سلولی می باشد. ویژگی مهم و اصلی پیرومانیا بودن چند قسمت از آتش سوزی عمدی و هدفمند می باشد. همچنین اشخاص مبتلا شده به پیرومانیا قبل از آتش زدن دچار نوعی تنش و تحریک عاطفی می گردند. از دیگر علائم این مشکل می توان به موارد زیر اشاره نمود:

پیرومانیا در برابر آتش سوزی

فردی که به آتش سوزی فقط علاقه داشته باشد، امکان دارد کبریت و فندک را احتکار نماید، سوراخ های پارچه، فرش یا مبلمان را بسوزاند و همچنین تکه های کاغذ یا مواد قابل اشتغال دیگر را آتش بزند. اینها مواردی می باشند که امکان دارد وسواس آتش سوزی در فرد به نظر رسند، اما افراد مبتلا به پیرومانیا تمایل به صدمه زدن به دیگران را نداشته و به دنبال سودهای ناشی از آتش سوزی نمی باشند. از این رو در حالی که یک شخص می تواند به دلایل مختلف مثل انتقام جویی یا تلاش برای کسب پول بیمه خانه فردی را بسوزاند، اشخاص مبتلا به اختلال پیرومانیا این عمل راه فقط به دلیل منافع احساسی خود انجام می دهند.

علل بروز این اختلال

دلیل مشخصی از بروز این اختلال وجود نداشته است. تحقیقات انجام شده نشان داده اند که امکان دارد نوعی پیوند ژنتیکی برای این مشکل باشد و یا ممکن است شبیه به اعتیاد رفتاری باشد. به شکل دقیق مشخص نیست که چه تعدادی از مردم به این اختلال دچار هستند. اما تخمین زده شده است که تعداد بسیار کمی از جمعیت دچار این مشکل هستند.

این اختلال در افرادی که دچار بیماری های روانی دیگری هستند، چگونه می باشد؟

پیرمانیا و افرادی که مورد آزار جنسی قرار گرفته اند

اختلا پیرمانیا با اشخاصی که مورد آزار و اذیت جنسی قرار داشته اند و یا از بی توجهی رها و رها شدن والدین رنج می برند، در ارتباط است. اشخاصی که دارای سابقه جرم می باشند هم تمایل به آتش افروزی بیشتری داشته اند. به عنوان نمونه بیشتر از ۱۹ درصد افرادی که دچار پیرومانیا می باشند در طول زندگی خود حداقل یک مرتبه به جرم خرابکاری متهم شده اند که حدودا ۱۸ درصد در جرم های جنسی غیر خشونت آمیز مقصر بوده اند.

جنون آتش افروزی در کودکان

رفتار درمانی

برای پیشگیری از خطرات آسیب، خسارت اموال، زندان یا حتی مرگ درمان نمودن فوری پیرومانیا بسیار مهم می باشد. تنها روش درمانی موثر برای این مشکل، درمان شناختی رفتاری می باشد که به فرد آموزش می دهد که احساس تنش می تواند باعث آتش سوزی گردد و راهی امن تر برای از بین بردن این تنش وجود دارد که می تواند آن را تشخیص دهد.

در برخی موارد هم اعضای خانواده به دلیل نگران بودن در مورد فردی که ظاهرا به آتش افروزی وسواس دارد، به مشاور مراجعه می کنند تا خدمات او بهره مند شوند. خانواده درمانی کمک زیادی به این بیماران می کند و می تواند باعث شود تا این اختلال را درک کنند. بعلاوه می تواند آموزش دهد که چطور خانواده را در امان نگه دارند.

در این دوره، هیچ نوع آزمایش کنترل شده دارویی برای اختلال آتش افروزی وجود ندارد، اما درمان های پیشنهادی پزشکی مانند استفاده از SSRI ها، داروهای ضد صرع، داروهای ضد روان پریشی غیر معمولی، لیتیوم و ضد آندروژن برای آن وجود دارد. از این رو در در این دوره درمان شناختی رفتاری بهترین گزینه مناسب برای درمان این مشکل می باشد.

پیرومانیا یک بیماری نادر

اختلال پیرومانیا یک نوع بیماری بسیار نادر می باشد که به شکل باور نکردنی تحقیق زیادی در مورد آن صورت نگرفته است. از این رو تعیین وقوع واقعی آن مشکل است. بعضی از تحقیقات نشان می دهند که فقط حدود ۳ تا ۶ درصد از اشخاص بستری شده در بیمارستان های روانپریشی دارای معیارهای تشخیصی آن می باشند.

انجمن روانپزشکی جهانی و پیرومانیا

بیماری و مشکل پیرومانیا در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی تحت عنوان یک اختلال کنترل تکانه تعریف می شود. اختلال کنترل تکانه وقتی است که شخص نمی تواند در مقابل اصرار یا انگیزه تخریب مقاومت نماید. از دیگر اختلالات کنترل تکانه می توان به قمار آیب شناختی و کلپتومانیا اشاره نمود. به منظور فهمیدن و تشخیص این اختلال، معیارهای DSM-5 بیان می نماید که:

• شخص در بیشتر از یک مورد به شکل هدفمند آتش افروزی نماید.
• قبل از انجام آتش افروزی تنش را تجربه نماید و بعد از آن رها گردد.
• به آتش و لوازم آتش افروزی علاقه و جاذبه زیادی داشته باشد.
• از آتش یا دیدن آتش گرفتن لذت ببرید.

همچنین این افراد علائمی دارند که با دیگر اختلالات روانی بهتر توضیح داده نخواهد شد مثل:

اختلال رفتاری، اختلال شیدایی(اختلال دو قطبی)، اختلال شخصیت ضد اجتماعی.

شخصی که به این مشکل مبتلا باشد، فقط در صورت عدم آتش افروزی می تواند خود را نمایان کند، از این رو اینکار او برای سود و پول نیست، به دلایل ایدئولوژیک و برای ابراز خشم و انتقام نیز نیست.

پیرومانیا در واقع یک مشکل معمولی محسوب نمی شود و موضوعی نیست که خیلی راحت هر کسی بتواند آن را انجام دهد. درمان بالقوه باید فورا برای کمک به خود شخص و دیگر اعضای جامعه و خانواده و حفاظت از آسیب های مختلف انجام شود.