رفتار صحیح با کودک یتیم و نحوه به تصویر کشیدن مرگ والدین برای کودکان

مرگ یکی از والدین و یا هر دوی آن ها اتفاقی تلخ و ناگوار می باشد که به صورت مستقیم در نحوه زندگی افراد و کودکان تاثیر می گذارد. در این شرایط نحوه صحیح رفتار با کودک بسیار مهم و قابل توجه می باشد که در رابطه با آن باید نکات بسیاری را رعایت کنید.

در ادامه این مطلب با ما همراه شوید تا نحوه صحیح رفتار با کودک یتیم و نکاتی که در این رابطه باید رعایت کنید را برای شما آموزش دهیم.

تاثیر مرگ والدین بر روحیه کودک

مرگ واقعیتی اجتناب ناپذیر می باشد که دیر یا زود برای هر فرد و اطرافیان هر کسی رخ می دهد. نکته قابل توجه در این امر مربوط به روحیه و تاثیری که بر روان کودک باقی می گذارد، است. گفتنی است که در این شرایط کودک هنوز به درک درستی از محیط و تکامل رشد هیجانی، شناختی و عاطفی خود دست پیدا نکرده است و همین امر سبب سردرگمی او در کنترل شرایط می شود. در طولانی مدت مرگ والدین می تواند تاثیرات مخربی همچون افسردگی، اضطراب و شب ادراری را برای کودکان به دنبال داشته باشد؛ به همین علت باید تمامی شرایط و رفتار های کودک را زیر نظر داشته باشید تا به بیراهه های جسمی و روحی وارد نشود.

بهتر می باشد برای به مشکل بر نخوردن با کودک در رابطه با تربیت صحیح به روانشناس کودک و یا فردی با تجربه مراجعه کنید و در این صورت با او مشورتی داشته باشید.

گفتنی است که در ادامه مطلب صحیح ترین رفتار با کودک یتیم را مطالعه می کنید.

کودک در مواجه با مرگ والدین

از دست دادن پدر و مادر یکی از رفتار های پر استرس و اضطراب بر انگیز می باشد که فرد را در هر سنی باشد، دچار سردرگمی و اختلالات رفتاری و هیجانی بسیار می کند. این امر در کودکان کم سن و سال بسیار خطر برانگیز می باشد، چرا که باید نحوه رفتار با این دسته از افراد به شیوه ای صحیح انجام گردد. در زمان فقدان والدین، کودک دچار کمبود های دیگری همچون عدم دسترسی به والدین دیگران و مشکلات مالی می شود که این شرایط نیز در بروز برخی بیماری و اختلالات تاثیر بسیاری دارد.

بسیاری از محققین و مشاوران کودک بر این باورند که چند هفته پس از مرگ والدین، اختلالات عمیق و مشکلات روحی بسیاری برای کودک به وجود می آید که با مرور زمان می توان نشانه هایی از آن را مشاهده کرد.

رفتار با کودک بتیم چگونه است؟

برای انجام صحیح ترین رفتار با کودک یتیم بهتر می باشد که ادامه این مطلب را مطالعه کنید و مواردی را که در این رابطه گفته می شود، به خاطر نگه دارید.

• بیان واضحی از مرگ

در این شرایط بهتر می باشد که هیچ گاه از کلمات مبهم همچون مواردی که در ادامه بیان می شود، برای کودک به کار نبرید.

1. او ما را ترک کرد.
2. او به مسافرتی هر چند طولانی رفته است.
3. رفت و ما را تنها گذاشت.

به کار بردن این چنین جملات برای کودک سبب منتظر نگه داشتن او می شود، چرا که فکر می کند موعودی مشخص برای بازگشت والدینش به سوی او وجود دارد، پس بهتر می باشد که با بیان واقعیت هر چه سریع تر در مواجه کودک با واقعیت کمک های لازم را انجام دهید. همچنین توصیه می شود برایش به خوبی توضیح دهید که فرد مرده نیازی به اکسیژن، آب و غذا ندارد؛ چرا که کودک در سنین پایین فکر می کند که پدر و مادرش در زیر خاک احساس نارضایتی و ناراحتی دارند و همین امر سبب بروز عذاب وجدان و دیگر اختلالات روحی همچون افسردگی برای کودک می شود.

• حضور کودک در مراسم ترحیم و خاکسپاری

توصیه بسیاری از این محققین بر این اصل می باشد که کودکان پایین تر از سن ۹ سال را به مزار نبرید. تربیت کودکان ۸ الی ۹ ساله از اهمیت بسیاری برخوردار می باشد، که باید در نحوه رفتار خود با او توجه کافی داشته باشید. در این شرایط ممکن است کودک با مشاهده برخی صحنه ها و به خاطر نگه داشتن آن ها حتی در سنین بزرگسالی، به ترس و اضطراب های کنترل نشدنی مبتلا شود. در این زمان افرادی که بیش از دیگران بی قراری می کنند در مرکز توجه قرار دارند، که کودکان به علت سپری در حالت شک با سکوت از مرکز دید و توجه خارج می شوند. عدم توجه به کودکان در این زمان ممکن است آثار مخربی بر روحیه و روان کودک بر جای بگذارد که در طولانی مدت خطر آفرین شود.

توصیه می شود به حضور کودک در مسجد و مراسمات تدفین اکتفا کنید و توجه داشته باشید که به خوبی با احساسات خود کنار بیایند و سعی بر سرکوب آنان نکنند. همچنین مراقبت از کودک برای جلوگیری از بروز و تخلیه احساسات دیگران  بسیار قابل توجه و مهم می باشد.

• ترحم و دلسوزی بیجا نداشته باشید

هیچ زمان اقدام به ترحم و دلسوزی های بیجا و بیش از حد برای کودک نکنید. این امر تنها در دوران سوگ وجود دارد و می تواند مقداری حالش را خوب کند. به جای این کار ها می توان در پس گذشت مراسم تدفین و دوران سوگ در عشق ورزی و محبت به کودک کوتاهی نکنید. در این زمان شرایطی را ایجاد کنید که کودک بتواند به شما تکیه کند و در موقعیت های احساسی خود را تنها و بی کس نبیند.

• یادگاری ها را از بین نبرید

از دیگر صحیح ترین رفتار با کودک یتیم می توان به پنهان نکردن یادگاری و وسایل مربوط به از بین رفتگان اشاره داشت. گفتنی است که با این کار نه تنها در خوب شدن حال او قدمی مثبت بر نمی دارید، بلکه سبب بروز احساسات منفی از بابت کودک در توسط خود نیز می شوید. طبق گفته بسیاری از روانشناسان؛ بهتر می باشد که وسیله ای کوچک و یادگاری مربوط به والدین کودک را به او بدهید تا در زمان دلتنگی به آن ها مراجعه کند.

نکاتی که در رابطه رفتار با کودک یتیم باید به خاطر داشته باشید

توصیه هایی که در ادامه مطالعه می کنید، نقش موثری را در تربیت کودک ایفا می کند.

• تغییر رفتاری اش را در نظر داشته باشید

بهتر است تمامی رفتار های متغیر کودک را در نظر داشته باشید. همچنین اگر این رفتارات پس از مرگ والدین صورت گرفت، بهتر می باشد که با متخصص و مشاوره ای باتجربه در این موضوع مشورتی داشته باشید. اگر کودک در قبل از این قضایا فردی بسیار پر شور و تحرک بوده است، اما اکنون در حالت سکوت و کم تحرکی قرار دارد، بهتر است موضوع را هر چه سریع تر برای آموزش رفتار با کودک یتیم در میان بگذارید.

• در رفتار کودک مدیریت کامل داشته باشید

در برخی از مواقع سرپرستان به علت عدم حضور پدر و مادر، آزادی های بیش از حدی به کودک می دهند که ممکن است او را به بیراهه های بسیاری بکشاند. شما نباید به علت محروم بودن او از نعمت پدر و مادر در تربیتش کوتاهی کنید و از تمامی اشتباهاتش چشم پوشی کنید. این کار شاید در نگاه اول از شما فردی نا مهربان جلوه دهد، اما توجه داشته باشد که در نهایت آینده کودک به خطر نمی افتد و از تربیت و رفتار مناسبی برخوردار می شود. زمانی که شما سرپرستی کودک را به عهده دارید، نباید شخص دیگری در امور کودک دخالت کند و یا او را در مورد کارهایش بازخواست کند.

• به کلمات و حرف هایی که می زنید، توجه کافی داشته باشید

این مورد به معنای توجه کافی به حرف هایی است که در مواجه با کودک به زبان می  آورید. عادلانه نیست که بدی هایی که والدینش در حق شما کرده اند را بر سر او آوار کنید. اگر احساس خوبی در این رابطه ندارید بهتر است تا بهبود آن با کودک ارتباط برقرار نکنید. در این شرایط شیطنت های او را سرکوب نکنید و با لحتی بد به مواجه با رفتار های او نپردازید.

هیچ گاه از جملاتی همچون؛ تو دیگر مرد خانه هستی و یا حالا که مامان نیست باید همانند یک خانم رفتار کنی، استفاده نکنید. چرا که این جملات سبب گذاشتن باری سنگین بر دوش کودک می شود که او را از دنیای کودکی اش خیلی زود دور و جدا می کند.

• کمک کننده دیگری نیز در اداره امور داشته باشید

از این که به تنهایی تربیت کودک را به عهده بگیرید، صرف نظر کنید. شما از قدرت ماءورایی و جادویی برخوردار نیستید که به تنهایی از پس تمامی امور کودک یتیم بر بیایید. در این شرایط باید فردی را به عنوان کمکی برای به دست گرفتن امور در نظر داشته باشید، فردی که از هر نظر به او اطمینان دارید و می دانید که کاری خلاف خیر و صلاح کودک انجام نمی دهد. در این حالت بهتر می باشد که از فردی مخالف جنس خود کمک بگیرید تا تمامی محبت ها برای کودک تامین شود. گفتنی است که پدر و مادر بزرگ در این میان بهترین گزینه می باشند اما اگر آن ها نیز در قید حیات بودند، بهتر می باشد که از فردی نزدیک و دلسوز برای برقراری رابطه صمیمانه با کودک کمک بگیرید.

• زمانی را برای مرور خاطرات کودک اختصاص دهید

در برخی از مواقع کودک ممکن است به یاد پدر و مادر از دست رفته خود بی افتد و نیاز به صحبت درباره این چنین موارد داشته باشد. این شرایط زمانی رخ می دهد که موقعیت کنونی را کودک با پدر و مادر خود تجربه کرده باشد، پس بهتر می باشد که او را از این کار منع نکنید و اجازه دهید که به خوبی احساسات و خاطرات خود را با شما به میان بگذارد.

همچنین توصیه می شود از خاطرات بد خود با والدینش هیچ گاه صحبت نکنید و اگر این اتفاق توسط خود کودک نیز افتاد، او را از این قضیه دور کنید.

• فضایی امن برای کودک ایجاد کنید

زمانی که کودک طعم تلخ از دست دادن پدر و مادر خود را می چشد، از نظر احساسی در نقطه ای وهم آور قرار می گیرد. او در این شرایط فکر می کند که حتما روزی برای ترک و جدایی تنها سرپرستش نیز وجود دارد که در این شرایط به طور کامل تنها و بی کس می شود. وظیفه شما در این شرایط ایجاد فضایی امن با کلمات و محبت های خالصانه تان است. همچنین به او اطمینان دهید که ترکش نمی کنید و قرار است مدت های طولانی در کنار یک دیگر زندگی کنید.

منبع : آرگا