نقاشی اکسپرسیونیسم یک سبک نقاشی می باشد که در آن به بیان احساسات و عواطف درونی می پردازد. در اکسپرسیونیسم احساسات درونی به بیرون تجلی می گردد و به دیگران منتقل می شود. در ادامه با آرگا همراه باشید.
آشنایی با تاریخچه نقاشی اکسپرسیونسیم
در ابتدای قرن بیستم، نهضت بزرگی بر ضد رئالیسم و امپرسیونیسم شکل گرفت که سبب شد مکتب و سبک نقاشی اکسپرسیونیسم از دل آن بیرون بیاید. کلمه ی اکسپرسیونیسم برای نخستین بار در تعریف برخی از نقاشی های اگوست اروه به کار گرفته شده است. اکسپرسیونیسم جنبشی در ادبیات بود که نخست در آلمان صورت گرفت.
هدف اصلی این مکتب نمایش عواطف درونی بشر، از جمله عشق، ترس، نفرت و اضطراب بود. به بیان دیگر اکسپرسیونیسم شیوه ای نوین از بیان تجسمی است که در آن هنرمند برای بیان هیجانات شدید خویش از اشکال کج و معوج و رنگ های تند و خطوط زمخت استفاده می کند.
این نقاشی به نوعی اغراق در شکل ها و رنگ ها می باشد. همچنین این سبک عاری از طبیعت گرایی می باشد که حالات عاطفی را هر چه روشن تر بیان می کند.
دوره شکل گیری این مکتب از حدود سال هزار و نهصد و ده تا هزار و نهصد و سی و پنج میلادی بوده است ولی در کل این شیوه از زمان های گذشته با هنر های تجسمی همراه بوده و در دوره های گوناگون به گونه هایی نمود یافته است. به طور مثال مکتب تبریز را اکسپرسونیسم هنر ایران می گویند.
آشنایی با بنیان گذاران این سبک نقاشی
این سبک از نقاشی همچون دیگر سبک های نقاشی دارای بنیان گذاران مشهوری است که در ادامه به معرفی این افراد برجسته پرداخته ایم.
ونست ویلم ون گوگ
این نقاش زاده هلند بود. ونسنت ویلم ون گوگ در زبان هلندی فینست فان خخ تلفظ می شد. ون گوگ عاشق گل آفتابگردان بود و مجموعه گل آفتاب گردان او از معروف ترین نقاشی هایش می باشد.
ون گوگ از بیماری روانی رنج می برد و در طی یک اتفاق قسمتی از گوشش را برید. ون گوگ جوانی خود را به عنوان دلال هنری، معلم و واعظ هنری سپری کرد. او کار هنری خود را به عنوان یک هنرمند از سال هزار و هشتصد و هشتاد و در سن بیست و هفت سالگی شروع کرد.
ون گوگ در ابتدا از رنگ های تیره و محزون استفاده می کرد تا اینکه در پاریس با امپرسیونیسم و نئو امپرسیونیسم، آشنا شد و این آشنایی پیشرفت هنری او را دو چندان کرد.
این هنرمند در ده سال آخر عمرش حدود نهصد و هزار و صد طراحی باقی گذاشت از خود. در سال هزار و هشتصد و نود به دکتر روان شناس که از او پرتره ای کشیده است، مراجعه کرد. نخستین برداشت ون گوگ از دکتر این بود که دکتر خودش نیز از او بیمار تر می باشد.
فرو رفتگی و افسردگی ون گوگ عمیق تر شد و در جولای هزار و هشتصد و نود در سن سی و هفت سالگی به در حالی که سمت کشتزار ها قدم می زد گلوله ای در سینه اش خالی کرد.
آخرین سخن ون گوگ این گونه بیان شد که غم همیشه باقی خواهد ماند و هنگامی که مرد تابوتش را پر از گل های آفتابگردان کردند. نقاشی شب پر ستاره نیز یکی از سبک های نقاشی اکسپرسیونیسم می باشد که ون گوگ آن را از خود به یادگار گذاشته است.
جیمز انسور
جیمز انسور دگر هنرمند سبک نقاشی اکسپرسونیسم می باشد. جیمز انسور در سال هزار و هشتصد و شصت در بلژیک به دنیا آمد و در سال هزار و نهصد و چهل و نه در همان شهر دار فانی را وداع گفت.
ادوارد مونک
ادوارد مونک به شدت به سینما علاقه داشت. او در سال هزار و نهصد و بیست و هفت میلادی در پاریس یک دوربین فیلم برداری خرید و چهار فیلم کوتاه غیر حرفه ای با موضوع «ترافیک، مناظر، صحنه های خیابانی، دوستان و خودش» ساخت. معروف ترین اثر این هنرمند در نقاشی اکسپرسیونیسم نقاشی جیغ می باشد.
امیل نولده
در سال هزار و هشتصد و شصت و هفت در شلزویگ، ناحیه ای در شمال غربی آلمان متولد و در سال هزار و نهصد و پنجاه و شش در سیبول در گذشت. نولده این هنرمند به خاطر انتخاب رنگ های پر معنی و رسایش معروف بود.
رنگ های قرمز پر رنگ و زرد درخشنده در اکثر کارهایش مشاهده می شود که حالتی نورانی به کارهاش می دهد. در غیر این صورت کارهایش تاریک و غمیگین است امیل نولده یکی از بزرگ ترین نقاشان آبرنگ است. نولده با تجسم بخشیدن به پندار های دینی و صور کابوسی ذهن آشفته اش یکی از نقاط اوج او در نقاشی اکسپرسیونیسم بود.
ژرژ روئو
روئو در سال هزار و هشتصد و هفتاد و یک در پاریس چشم به جهان گشود و در سال هزار و نهصد و پنجاه و هشت در همان شهر دار فانی را وداع گفت. این هنرمند بیشتر آثارش را که ناشی از الهامات دینی و تلخ کامی های خود بود با شکل های زخمت و چهره های سرد و عبوس (که از جهاتی یادآور تصویر سازی قرون وسطایی و تنگ افتاده در فضایی فشرده اند) مجسم نمود.
روئو در آثارش از رنگ های تند و تیره و خطوط سیاه بسیار کلفت ( مثل بند کشی سربی در شیشه های منقوش کلیسا های گوتیک) استفاده می کرد.
فرانسیس بیکن
فرانسیس بیکن متولد بیست و هشت اکتبر هزار و نهصد و نه میلادی در شهر دوبلین ایرلند چشم به جهان گشود. بیکن را نقاش بحران انسان مدرن پس از جنگ جهانی دوم نامیده اند. بیش ترین معروفیت او به دلیل چهره ها و بدن های سوژه هایش در نقاشی بوده است.
نقاشی های بیکن با استقبال بازار هنر مواجه گشت. در سال دو هزار و سیزده لقب گران ترین هنرمندی که اثرش در یک حراجی فروخته شده بود را به خود اختصاص داد.
نقاشی «سه مطالعه بر لوسین فروید» را به مبلغ صد و چهل و دو میلیون دلار در خانه حراج کریستیز به فروش رفت تا در اقتصاد هنر جهان رکورد تازه ای بزند.
نخستین نقاشی های بیکن نشان دهنده تاثیر پذیری هنرمند از پیکاسو، هنرمند بزرگ کوبیست اسپانیایی و مکتب سوررئالیسم بود که در دهه هزار و نهصد و بیست پدیدار گشت. بیکن پس از جنگ جهانی دوم همه آثار نخستین خود را نابود کرد و اکنون آگاهی زیادی از دوره نخست فعالیت هنری او در دسترس نمی باشد.
اگون شیله
اگون شیله متولد دوازده ژوئن هزار و هشتصد و نود در شهر تولن اتریش می باشد. شیله یکی از نام آور ترین هنرمندان سبک اکسپرسیونیست و فیگوراتیو قرن بیستم بوده است و از شاگردان شناخته شده گوستا کلیمت بوده. محور اصلی در آثار شیله حس درونی بوده است. مهم ترین آثار شیله پرتره هایی است که از پیکر خود و اطرافیانش کشیده است.
شیله در نقاشی هایش بدن انسان را در وضعیت های ناراحت و حالت های غیر عادی به نمایش می گذارد، به گونه ای که ترس و اضطراب را به مخاطب انتقال می دهد.
منبع : آرگا
