دسته ها
پنج شنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

نشانه ها و علائم اوتیسم در نوزادان و آنچه باید درباره این بیماری بدانید

  • فاطمه میرزایی
  • ۱۹ آبان ۱۴۰۱
  • ۰

امکان تشخیص بیماری اوتیسم نوزاد برای والدین با بررسی رشد نوزاد، حالات وی و همچنین عملکرد طبیعی اعضای بدن کودک تا حدودی امکان پذیر می باشد، در این بخش با علائم اوتیسم که گاهی به شکل رفتار های تکرار شونده و ناتوانی در به کارگیری زبان گفتاری بروز پیدا می کند، بیشتر آشنا می شوید.

مرکز کنترل بیماری های ایالت متحده (U.S. CDC)، تشخیص معتبر اوتیسم را در سن ۲ سالگی را هم ممکن می داند و حتی بسیاری از والدین قبل از یک سالگی، قادر به تشخیص علائم اوتیسم در نوزادان خود می باشند و تا سن یک و نیم سالگی کودکشان به تفاوت های وی با سایر کودکان پی خواهند برد.

علائم اوتیسم در نوزادان به همراه تعریف کلی این بیماری

اوتیسم یک بیماری شایع می باشد که در حال حاضر درمان قطعی برای آن وجود ندارد و تنها درمان مؤثر در این زمینه، توانبخشی می باشد؛ اختلال اوتیسم بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تاثیر گذاشته، در نتیجه کودک در هنگام برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل می باشد و نیز ممکن است دچار عقب ماندگی ذهنی و جسمی، مشکل در یادگیری، نقص در گفتار، ضعف بینایی، شنوایی و برخی مشکلات دیگر شود. ضمن اینکه در برخی موارد احتمال بروز رفتار های پرخاشگرانه و خود آزاری نیز در کودک دیده خواهد شد، در افراد اوتیسمی حرکات تکراری مانند دست زدن، پریدن و دادن پاسخ های غیر معمول به افراد، دل بسته شدن به اشیاء و همچنین مقاومت در برابر تغییر دیده می شود؛ اختلال اوتیسم در پسران شایع تر از دختران می باشد.

 علائم اوتیسم در نوزادان

از آنجا که رفتار بسیاری از کودکان مشابه کودکان اوتیسمی می باشد، از این رو تشخیص اینکه آیا این کودک می تواند مبتلا به اوتیسم باشد یا خیر کار دشواری است، بنابراین شناسایی علائم اوتیسم در این نوزادان یا کودکان مشکل است و حتی تشخیص اینکه کودک مبتلا به این بیماری است یا نه تا قبل از سن ۴ سالگی و حتی کمی بیشتر ممکن است، امکان پذیر نباشد.

اما به طور کلی تشخیص اوتیسم و بیماری های طیف آن مثل سندرم اسپرگر از دوران جنینی رخ داده، بنابراین با دقت کردن در حالت های نوزاد می توان تا قبل از سن یک سالگی این اختلال را شناسایی کرد؛ هر چقدر تشخیص و شناسایی این بیماری سریع تر صورت گیرد، در نتیجه درمان سریع تر آغاز شده و بنابراین نتایج بهتری حاصل می شود، برای شناسایی بهتر این بیماری در این قسمت به معرفی برخی از علائم اوتیسم در نوزادان می پردازیم.

 علائم اوتیسم در کودکان

  •  آرون گروپس
  •  مبل و میز

یکی از ویژگی های نوزدان، شاد بودن آنهاست و معمولا اولین لبخند شان در سه ماهگی اتفاق می افتد و در سن هفت ماهگی در برابر صدای شادی و با شنیدن اسم خودشان، دیدن پدر و مادر، اطرافیانشان و نیز اسباب بازی لبخند زده و ابراز شادمانی خواهند کرد؛ اما کودکی که مبتلا به اوتیسم می باشد، دارای چهره بی تفاوتی بوده و نسبت به این نوع صداها واکنشی نشان نخواهد داد.

نوزادان از بدو تولد، افراد و اشیا را به شکل خاکستری و غیر واضح می بینند و به مرور محیط اطراف خود را تشخیص داده و می توانند اشیاء را رنگی و واضح ببینند، به طوری که در یک سالگی قدرت بینایی آنها کامل خواهد شد. ضمن اینکه نوزادان از سه ماهگی با حرکت افراد و اشیاء در اطراف خود واکنش نشان داده و آن را تعقیب می کنند، اگر متوجه شدید نوزاد با حرکت چشمانش، شما را تعقیب نکرده و به سر و صدا، تغییرات نور، همچنین وسایلی که در مقابل چشمانش می گیرید، بی تفاوت می باشد، حتما به یک پزشک مشاوره مراجعه نمایید.

نوزاد معمولا در سن ۹ ماهگی، قادر به ادای برخی کلمات است و سعی می کند با والدینش ارتباط بر قرار نماید، در صورتی که کودکتان ساکت بوده و تمایلی به حرف زدن ندارد و نیز زمانی که شروع به حرف زدن می کند، کلماتش نامفهوم خواهد بود که این مشکل می تواند یکی از علائم بیماری اوتیسم در نوزادان باشد و باید از سوی والدین جدی گرفته شود.

 علائم اُتیسم در نوزادان

کودک در سن هفت ماهگی علاقمند به بازی کردن می باشد و تمایل زیادی به بازی با اسباب بازی ها و نیز بازی با سایر کودکان دارد و اما کودکان اوتیسمی علاقه ای به بازی با اسباب بازی ها نداشته و با کودکان دیگر ارتباط برقرار نمی کنند، آنها اغلب تمایل دارند به تنهایی بازی کنند و در چینش اسباب بازی ها نیز روش خاص و عجیبی دارند.

برای بررسی میزان واکنش کودک به محیط اطراف می توانید یک اسباب بازی که می تواند عروسک باشد را در اختیار کودک قرار دهید و پس از مدتی آن را از وی بگیرید و بررسی کنید که آیا بعد از گرفتن عروسک گریه می کند و آیا مسیر دور شدن عروسک را نگاه کرده و نیز اگر عروسک را دوباره به وی دهید، تمایل به بازی کردن دارد و عروسک را در دست می گیرد.

دیر راه رفتن کودک یکی دیگر از علائم اوتیسم در نوزادان است که باید مورد بررسی قرار گیرد، کودکی که یک ساله است و هنوز راه رفتن و یا حرکت به صورت چهار دست و پا را شروع نکرده، می تواند زنگ خطری برای ابتلا به این بیماری باشد.

کودکان اوتیسمی بسیار حساس و تحریک پذیر می باشند و در صورتی که فردی به طور ناگهانی دست آنها را کشیده و یا لمس کند، واکنش هایی مانند فریاد زدن، ترس شدید و فرار نشان خواهد داد؛ این کودکان از برقراری ارتباط با دیگران واهمه داشته و در دنیای خیالی شان زندگی می کنند.

نشانه های اوتیسم در نوزادان

کودک مبتلا به اوتیسم، اغلب فاقد واکنش های احساسی بوده و زمانی که ناراحت و غمگین است، آرام کردن وی دشوار می باشد و ممکن است تا ساعت ها گریه کرده و با گفتن کلمات نا مفهوم  زیر لب، فریاد کشیدن و برخی رفتار های دیگر به خود آزاری شان ادامه دهند.

تصور عده ای از افراد بر این است که کودک مبتلا به اوتیسم هیچ گاه نمی تواند به صورت حرفه ای آموزش ببیند و مانند یک فرد مبتلا به عقب ماندگی ذهنی، همیشه نیازمند مراقبت می باشد، در صورتی که اینگونه نیست و بنا بر شدت بیماری، فرد اوتیسمی می تواند از زندگی خوبی برخوردار باشد و نیز بسیاری از آنها با گذراندن دوره های آموزشی می توانند مانند یک فرد سالم در جامعه جایگاهی بدست آورند.

نشانه های بیماری اوتیسم در نوزادان

استعداد کودکان اوتیسمی به انجام بازی های رایانه ای و حتی برنامه نویسی منحصر به فرد است و مطالعه کتاب ها و بررسی یک وسیله الکترونیکی و یا چند رسانه ای برای ساعت ها می تواند موجب سرگرم و مجذوب شدن کودک اوتیسمی شود، بنابراین از این طریق می توان تا مدتی وی را شاد و آرام نگه داشت.

داشتن روحیه حساس از دیگر علائم اوتیسم در نوزادان می باشد، اینگونه کودکان از صدا و محیط های شلوغ و دارای نورپردازی های زیاد ترس دارند؛ صدای وسایلی مانند جاروبرقی می تواند موجب ترس شدید کودک و نیز گریه وی شود، بنابراین در صورتی که کودک شما در محیط های شلوغ و پر سر و صدا گریه و بی قراری کرده و از صدای زنگ تلفن، مکالمه بلند و نیز صدای جاروبرقی و ماشین لباس شویی می ترسد، می تواند زنگ خطری برای ابتلا به اختلال اوتیسم باشد.

 علائم اوتیسم در نوزادان

برای بر قراری ارتباط درست با کودک و نزدیک شدن به وی باید زمان زیادی صرف این کار کرد و بتوان راه ارتباطی مناسب را پیدا کرد، اما به طور کلی هر کودک اوتیسمی دارای ویژگی های شخصیتی و روانی منحصر به فردی می باشد که بررسی شدت بیماری و روش برخورد با آنها بر عهده کارشناسان و در مراحل بعدی به عهده والدین و اطرافیان وی می باشد و افزایش پشتکار والدین برای برقراری ارتباط با کودک نقش زیادی در بهبود سلامت روانی وی خواهد داشت.

اقدامات لازم برای افراد مشکوک به اوتیسم

در اولین گام؛ خود و مهارت های والدینتان را مورد سرزنش قرار ندهید، هنوز هم در رابطه با عوامل ایجاد اوتیسم در کودک بحث وجود دارد، ولی این مساله هیچ ارتباطی با میزان خوب بودن والدین با فرزند ندارد.

در گام دوم؛ امکان دارد به منظور تایید شک تان با تعیین وقت قبلی در مراکز ارزیابی رشد با یک متخصص در این زمینه مشاوره بگیرید، با تهیه لیستی از تفاوت های مختلفی که در فرزند خردسال خود مشاهده می کنید که این رفتار ها غیر عادی هستند، می توانید بدون از دست دادن چیزی به تشخیص بالقوه خود در این رابطه کمک نمایید.

علایم اوتیسم در نوزادان

مداخله به موقع و زودهنگام برای کمک به کودکتان به منظور ایجاد مهارت های مقابله ای با اوتیسم و نیز کمک به خانواده در ایجاد محیطی که از کودک حمایت نماید، اهمیت زیادی دارد، گاهی مواقع بسته به شدت علائم، مداخله حتی برخی عادات را معکوس کرده و موجب می شود که یک زندگی عادی داشته باشید.

به هر صورت، گزارش رفتار غیر طبیعی به پزشک به منظور تشخیص هر نوع بیماری مشکوک، امری مهم است، بنابراین لازم است، بسیار هوشیار بوده و تا جایی که امکان دارد، سوال کنید به جای اینکه منتظر بمانید که چه می شود و به طور بالقوه مداخله زودهنگام را از دست دهید.

در صورت مشکوک بودن نوزاد به علائم اوتیسم

همواره در طول رشد کودک، دفترچه ای را برای یادداشت رویداد ها، علائم، نقاط عطف و کار های غیر معمولی که امکان دارد در طول رشد فرزند دلبند خود مشاهده نمایید، به همراه داشته باشید، این راهکار بسیار مفید بوده و یک روش عالی به منظور ثبت خاطرات و نیز یادداشت کردن هر نوع مشکل احتمالی است تا با مراجعه به پزشک متخصص به راحتی به بررسی این موارد بپردازد و از این طریق به تشخیص بیماری اوتیسم در نوزادان نیز کمک می شود.

منبع : آرگا


مطالب مرتبط
مطالب داغ
همچنین ببینید
مشاهده دیدگاه های این مطلب
دیدگاه های مطلب
۰ دیدگاه برای این نوشته

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *