پژوهش های جدید نشان می دهد که دوستان صمیمی می توانند آنقدر شبیه به هم باشند که بطور مثال حتی به هنگام دیدن یک فیلم هر دوی آن ها واکنش های یکسان و هم زمانی به هنگام خستگی، حواس پرتی و انگیزه بیش تر برای تماشا از خود نشان می دهند.
کارلین پارکینسون، دانشمند شناختی در دانشگاه کالیفرنیای لس‌آنجلس به هنگام تماشای ویدئوهای مختلف توسط افراد افراد صمیمی گفت:
من از دیدن اندازه‌ی شباهت استثنایی میان دوستان متعجب شدم. نتایج بسیار بیشتر از آنچه فکرمی‌کردم متقاعدکننده بود.
نیکولاس کریستاکیس، نویسنده ی کتاب متصل: قدرت شبکه های اجتماعی ما و چگونگی شکل گیری جهان ما طبق آن ها نیز در این باره گفت:
به نظرم این مقاله بسیار هوشمندانه است. برپایه این مقاله، دوستان نزدیک نه تنها از نظر ظاهری بلکه از نظر تمامی ساختارهای مغزی شبیه به هم هستند.
دکتر پارکینسون در رابطه با فراتر بودن دوستی از علایق مشترک بیان کرد:
طبق نتایج ما، دوستان حتی در چگونگی توجه به دنیای اطراف شان و اتفاقات آن یکسان عمل می کنند. چنین شباهتی می تواند افراد را بسیار به هم نزدیک کند و تعامل اجتماعی آن ها را بدون هیچ حد و مرزی بالا ببرد؛ تا جایی که دوستی آن ها حس مربوط به بخش پاداش مغز را تحریک کند.
نداشتن دوست انسان را در معرض آسیب هایی چون چاقی، فشار خون بالا، سیگار کشیدن، بیکاری و عدم فعالیت ورزشی قرار می دهد. دکتر پارکینسون و همکارانش طی تحقیقاتی که انجام دادند به این نتیجه رسیدند که افراد با روابط اجتماعی بالاتر کمتر بیمار می شوند. این دوستیابی در حیوانتا نیز صدق می کند، پرندگان، میمون ها و حتی خفاش ها نیز بدون دوست نیستند. پژوهشگران در این زمینه پرسشنامه ای طراحی کردند و بالای 200 نفر را وادار به پاسخ گویی به اپرسش هایی از قبیل با کدام دانشجورابطه دارند، غذایشان را با کدام دانشجو تقسیم می کنند و … کردند. سپس 42 نفر را به اسکن مغزی دعوت کردند و با نشان دادن ویدئوهای مختلف به آن ها میزان شباهت واکنش های آن ها نسبت به این ویدئوها و درجه ی رفاقت آن ها را مورد بررسی قرار دادند.
از دیگر برنامه های مورد نظر پژوهشگران نشان دادن ویدئوهای مختلف به افرادیست که یکدیگر را نمی شناسند تا از این طریق بتوانند میزان اشتراک آن ها را پیدا کنند و اینکه آیا می توانند با یکدیگر دوست بشوند را مورد بررسی قرار دهند.
منبع : آرگا
