شهاب سنگ چیست؟ و چگونه تشکیل می شود؟

برای کسانی که به بحث های نجومی علاقه مند هستند بسیاری از مراحل تشکیل اجرام کهکشانی اهمیت زیادی دارد اما برخی از این کلمات نیز بسیار عامه پسند و قابل توجه است. احتمالاً همه ما مایل هستیم آگاهی هر چند مختصری درباره شهاب سنگها داشته باشیم.

تشکیل شهاب سنگ

شناخت اجرام آسمانی معلق را باید یکی از رازهای سر به مهر هستی دانست. در فضای منظومه شمسی اجرام سرگردانی وجود دارند که دارای مدارهای مستقلی می باشند. این جرم ها تا زمانی که در فضا سرگردان هستند، شهاب واره نامیده می شوند. زمانی که وارد جو زمین می شوند، به دلیل اصطکاک ایجاد شده با لایه های مختلف جو به شدت داغ شده و می سوزند و در نتیجه به رنگ های مختلف دیده می شوند.

اگر این اجرام به طور کامل در جو سوخته شوند، شهاب و اگر تکه هایی از این اجرام به سمت زمین سقوط کنند، شهاب سنگ نامیده می شوند.

انواع شهاب سنگها

شهاب سنگی: این نوع شهاب سنگها از سیلیکات هایی مانند سیلیکات های سنگهای زمینی تشکیل شده و به همین دلیل پیدا کردن این سنگها مشکل است.

شهاب های آهنی: از نیکل و آهن تشکیل شده اند. این نوع سنگها نیز بسیار کم در معرض هوازدگی قرار دارند. بنابراین چندین سال که از سقوط آن ها بگذرد، باز هم شکل اولیه خود را حفظ می کند.

شهاب های سنگی-آهنی: نایاب ترین نوع شهاب که در آن ها بلورهای سنگی در زمینه فلز دیده می شود و در مواردی نیز سنگ و فلز با هم ترکیب شده اند.

علت رنگی دیده شدن شهاب ها

اغلب شهاب ها به رنگ های جذابی مانند سبز، قرمز، آبی، زرد و سفید دیده می شوند. دلیل این امر نیز این است که شهاب واره ها با سرعتی معادل ۱۰ تا ۷۵ کیلومتر بر ثانیه وارد جو زمین می شوند و به علت تماس و اصطکاک با اتم های جو به شدت داغ و دمای آن ها به ۲۰۰۰ درجه سانتی گراد افزایش می یابد. این دمای بالا مانند یک محرک عمل می کند و گازهای اطراف شهاب بر اثر این دمای بالا می سوزند و به رنگ های زیبایی دیده می شوند.

به عنوان نمونه رنگ سبز شهاب ها از مولکول های داغ اکسیژن جو گسیل می شود. نیتروژن رنگ آبی و سدیم رنگ زرد تولید می کند. عموماً شهاب های پر سرعت به رنگ سفید دیده می شوند. چون در این سرعت تمام رنگ ها با هم ترکیب می شوند. اگر سرعت شهاب کم شود، رنگ قرمز به وجود می آید.

 طول عمر شهاب

• سن زمینی: مدت زمانی که از سقوط شهاب بر روی زمین می گذرد.
• سن تابش پرتوهای کیهانی: مدت زمانی که طی آن جرمی کوچک و سرگردان در مداری به دور خورشید می گردد. (شهابواره).
• سن پیدایش: مدت زمانی که از آخرین رویداد دمای زیاد در شهاب می گذرد.
• سن ما قبل پیدایش: فاصله زمانی میان پیدایش یک عنصر در ستاره تا شرکت آن در تشکیل سیارات یا شهاب ها