روش های درمان سندرم رینود و بررسی علت و علایم این بیماری

سندروم رینود پدیده ای می باشد که در آن جریان خون به انگشتان دست، انگشتان پا، گوش یا بینی محدود شده و یا قطع می شود. با منقبض شدن رگ های خونی در دست یا پا این بیماری بروز پیدا می کند، به این دوره های انقباض وازواسپاسم گفته می شود. این سندرم یک بیماری اولیه می باشد و با هیچ بیماری زمینه ای دیگری مرتبط نیست. علائم این بیماری می تواند ناشی از شرایط مختلف زمینه ای باشد. این امر به عنوان یک وضعیت ثانویه شناخته می شود. وازواسپاسم ناشی از شرایط دیگر مانند آرتریت، سرمازدگی یا بیماری های خود ایمنی، رینود ثانویه نامیده می شود. در ادامه با انواع درمان سندروم رینود و علت بروز این بیماری آشنا خواهید شد.

سندرم رینود یا Raynaud’s disease که به یاد مُریس رِنو پزشک فرانسوی به این اسم نامیده میشود، در دانش پزشکی به کاهش قابل توجه جریان خون در رگ های دست یا پا و یا به علت سرمای شدید یا احساسات آنی در اثر فعالیت شدید سیستم سمپاتیک ممکن است اتفاق بیفتد. پدیده رینود یک اختلال در دستگاه گردش خون می باشد. در این اختلال شریان های کوچک دست و پا درگیر می شوند، بروز این عارضه در خانوم های ۲۰ تا ۴۰ سال شایع تر می باشد. برای این که آناتومی سیستم گردش خون را بهتر بشناسید می توانید بر روی لینک آبی رنگ کلیک کنید.

درمان سندروم رینود

رینود اولیه خود به خود اتفاق می افتد و علت آن ناشناخته می باشد، اما رینود ثانویه به دلیل ضربه، بیماری یا مصرف دارو های خاص اتفاق می افتد. افرادی که در مناطقی با آب و هوای سرد زندگی می کنند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. داشتن سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری نیز می تواند دلیلی برای ابتلا باشد. درمان رینود ممکن است، شامل دارو هایی باشد که رگ های خونی را باز نگه می دارد، همچنین با برخی راهکار های ساده نیز می توانید به فرایند درمان کمک کنید. این راهکار ها شامل قرار دستان در آب گرم با مشاهده اولین نشانه های حمله، گرم نگه داشتن دست و پا ها در آب و هوای سرد، دوری از محرک هایی مانند دارو های خاص و استرس می باشد.

سندروم رینود

سندروم رینود یکی از مشکلات دستگاه گردش خون است و در گروه بیماری‌های مرتبط با سیستم عصبی قرار می‌گیرد. سندروم رینود به طور عمده به صورت بازه ای بروز پیدا می کند. با بهبود شرایط عاطفی و یا دور شدن از سرما طی ۱۵ دقیقه ای به تدریج به حالت عادی بر می گردد. این عارضه از سرمازدگی متفاوت است، و اصلی ترین نشانه برای تشخیص آن از سرمازدگی سفید و یا آبی شدن نوک انگشتان می باشد، که این حالت با بی حسی و احساس سوزن سوزن شدن نوک انگشتان همراه است. برای درمان سندروم رینود ابتدا باید به خوبی با این بیماری آشنا شد، لازم است بدانید این بیماری به دو شکل اولیه و ثانویه در افراد بروز پیدا می کند. پاسخ به این سوال که دلیل بی حسی پا چیست؟ و چطور درمان می شود؟ در ادامه این مطلب ذکر شده است.

رینود اولیه

این بیماری رینود نامیده می شود و در نتیجه یک بیماری پزشکی همراه نیست. ممکن است شدت این بیماری به قدری خفیف باشد که فرد بیمار به دنبال درمان خاصی نباشد و در بیشتر موارد خود به خود بیماری رو به بهبودی رود. سندروم اولیه رینود بسیار رایج تر میباشد و معمولا شدت آن کمتر از سندروم رینود ثانویه می باشد. رینود اولیه اغلب از سن ۱۵ تا ۲۵ سالگی شروع می شود.

سندروم رینود ثانویه

این پدیده رینود نیز نامیده می شود و بیانگر وجود یک بیماری اساسی می باشد. البته رینود ثانویه مانند رینود اولیه شایع نمی باشد، اما جدی تر از آن می باشد. این عارضه در بیشتر مواقع با اختلالات خود ایمنی در ارتباط است، که در اثر سوء عملکرد سیستم ایمنی بدن و با حمله به بافت ها و اندام های بدن اتفاق می افتند. در بیشتر مواقع علائم بیماری رینود ثانویه در ۴۰ سالگی ظاهر می شود.

علت بروز بیماری

پزشکان اطلاع دقیقی از علت بیماری رینود اولیه ندارند، بدن با محدود کردن انتقال جریان خون به سمت پوست به هوای سرد یا استرس عاطفی واکنش نشان می دهد، البته این روش برای کنترل دمای بدن طبیعی می باشد، اما پدیده رینود باعث می شود تا جریان خون به حالت عادی باز نگردد و موجب تاخیر در این واکنش می شود و همین امر منجر به بروز علائم این بیماری در فرد می شود و فرد مبتلا به دنبال مناسب ترین درمان سندروم رینود خواهد بود.

با وجود تمام موارد ذکر شده علت این بیماری هنوز ناشناخته می باشد، البته برخی موارد در بروز این بیماری دخیل می باشند، از جمله این عوامل می توان به ژنتیک اشاره کرد، که طبق یک مطالعه انجام گرفته ۵۰ درصد مبتلایان به رینود افرادی هستند، که یکی از اعضای هم خون خانواده آن ها به بیماری مبتلا است، عامل دیگر، اختلال در گردش خون می باشد، چنانچه فردی میزان انقباض عروق خونی اش افزایشی باشد مستعد ابتلا به بیماری رینود می باشد.

همانطور که پیش از این نیز گفته شد سیستم عصبی نیز در این ماجرا دخیل می باشد، سیستم عصبی بدن وظیفه کنترل تنظیم خودکار دمای بدن را به عهده دارد، اما ممکن است در شرایط استرس زا و تغییرات دمایی به خوبی عمل نکند و به تاخیر در انقباض عروق منجر شود. غلظت خون بالا نیز یکی دیگر از دلایل می باشد، خون ما از سلول های مختلفی تشکیل شده است، هرگونه ناهنجاری یا اختلال خونی می تواند فرد را برای ابتلا به سندروم رینود اولیه مستعد نماید.

علاوه بر موارد ذکر شده عامل های دیگری چون جنسیت، سن، موقعیت جغرافیایی، استعمال دخانیات به ویژه سیگار، ابتلا به بیماری های بافت همبند، ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی، آسیب دیدگی یا زخم دست و پا، حرکت مداوم یا لرزش دست ها مانند افراد تایپیست، سندروم تونل کارپ و عوارض دارویی نیز می توانند در بروز این بیماری دخیل باشند.

علائم سندروم رینود

برای درمان سندروم رینود ابتدا باید علائم آن را به خوبی بشناسید، این علائم عموما شامل سردی نوک انگشتان دست و پا، تغییر رنگ پوست دست و پا به سفیدی در واکنش به سرما یا فشار عصبی و استرس، تغییر رنگ پوست دست و پا به کبودی در واکنش به سرما یا فشار عصبی و استرس در موارد حاد، بی حسی دست و پا یا احساس خارش و سوزن سوزن شدن پس از قرار گرفتن در محیط گرم و کاهش تنش عصبی.

راه های تشخیص

تشخیص این بیماری توسط پزشک و با انجام بررسی های دقیق صورت میگیرد. معاینات تکمیلی برای تشخیص بیماری شامل: آزمایش کاپیلاروسکوپی، آزمایش آنتی بادی ضد هسته ای، آزمایش اندازه گیری سرعت رسوب گلبول های قرمز می باشد.

درمان

درمان سندروم رینود کمی مشکل می باشد زیرا درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، اما نوع اولیه این بیماری قابل کنترل می باشد. در صورت ابتلا به رینود ثانویه احتمالا با درمان یافتن سندروم رینود، به حالت کنترل شده در خواهد آمد. هدف از درمان پیشگیری از آسیب بافت، درمان بیماری زمینه ای یا کاهش تعداد و شدت حملات می باشد، استفاده از روش های درمان دارویی، جراحی و تغییر سبک زندگی می تواند موثر واقع شود.

درمان دارویی: در این روش استفاده از دارو برای بهبود جریان گردش خون در رگ ها موثر می باشد، در بیشتر موارد دارو های مسدود کننده کانال کلسیم یا گشاد کننده رگ های خونی تجویز می شود.

جراحی: در مواردی که پزشک تشخیص دهد بیمار برای درمان به جراحی نیاز دارد، معمولا جراح اعصاب این جراحی را عهده دار است و یا از تزریق شیمیایی استفاده می شود.

رژیم غذایی: داشتن رژیم غذایی سالم می تواند تاثیر بسیاری بر سایر بیماری ها از جمله درمان سندروم رینود داشته باشد. برای پیشگیری از این بیماری بهتر است مصرف غذا های چرب را به حداقل برسانید.

تغییر سبک زندگی: ترک های عادت های غلط و پیروی از عادت های درست می تواند در درمان این بیماری مفید واقع شود. انجام ورزش به شکل منظم در افزایش جریان خون، کنترل استرس، کاهش تنش های عصبی کمک می کند، خودداری از تغییر ناگهانی دمای بدن به دلیل سرمای شدید و عدم قرارگیری در معرض دود به ویژه دود ناشی از دخانیات نقش موثری در کنترل این بیماری خواهد داشت.

پیشگیری از ابتلا

انجام برخی از امور می تواند نقش موثری در پیشگیری از ابتلا به سندروم رینود ایفا کند. این موارد شامل ترک مصرف سیگار، انجام منظم ورزش، انجام حرکات کششی، کنترل استفاده از دارو ها و مواد کافئین دار که بر روی گردش و جریان خون تاثیر می گذارد، محافظت از دست و پا به وسیله دستکش و جوراب مناسب، کنترل استرس و تنش های عاطفی و استفاده از لباس های گرم و مناسب در طول فصل های سرد سال.

منبع : آرگا