دعا کردن یعنی این که انسان از پرودگار خویش حاجتی را بخواهد و یا طلب کند. و از دعا به عنوان سلاح مومن تعبیر شده است، بنابراین بنده برای درخواست حاجت و اجابت آن از سوی خداوند، باید آداب دعا کردن و شروط پذیرش دعا را بداند و شاه کلید اجابت دعا مستلزم رعایت همین آداب و شروط می باشد. به همین جهت در ادامه این بخش به ارائه این موارد خواهیم پرداخت.
شاه کلید استجابت دعا
آداب دعا کردن شامل موارد زیر می باشد:
- شروع کردن دعا با بسم الله الرحمن الرحیم ، حمد و صلوات.
- خواندن خداوند با اسماء الحسنی
- خالصانه خواستن و مضطر بودن به هنگام دعا
انسان باید با ترس، تضرع، خشوع و با امید از پروردگار چیزی را طلب نماید. هر چند براساس آیات و روایات بر برخی از زمان ها و مکان ها برای پذیرش و استجابت دعا تاکید شده است، اما انسان برای دعا کردن محدود به مکان یا زمانی خاصی نمی باشد، بنابراین شاه کلید استجابت دعا در گرو دعای خالص یعنی خواندن خاصانه خداوند می باشد. همچنان که خداوند در آیه شریفه « أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ » با تاکید بر « إِذَا دَعَاهُ » اشاره به این دارد که دعا کننده، طلب و خواسته اش را تنها از خداوند بخواهد.
در بسیاری از آیات، روایات و احادیث شرط پذیرش دعا، علاوه بر همسو بودن دل و زبان شخص دعا کننده، طلب حاجت، همراه با عمل صالح و استغفار بیان شده است و گاهی علت عدم استجابت دعا به دلیل خوردن مال حرام، قطع رحم و یا ترک امر معروف و نهی از منکر می باشد. بنابراین گناه نکردن نیز می تواند شاه کلید استجابت دعا باشد.
امام صادق(ع) می فرمایند:
«انسان گاهی حاجتی دارد و از خدا طلب می کند و خداوند ضمن قبول آن انجامش را به وقت مناسبی وا می گذارد، ولی بنده در این مدت مرتکب گناه می شود. خداوند به مأمور اجابت دعا امر می کند خواسته اش را اجابت نکن و او را از این لطف محروم نما که خشم ما را برانگیخت و شایسته بی اعتنایی گردید.»
پروردگار متعال در حدیث قدسی می فرماید:
«فَمِنْکَ الدُّعَاءُ وَ عَلَیَّ الْإِجَابَهُ فَلَا تَحْجُبْ عَنِّی دَعْوَهً إِلَّا دَعْوَهَ آکِلِ الْحَرَامِ؛ بنده من! تو دعا کن؛ من اجابت می کنم. بدان که تمام دعاها به پیشگاه اجابت من می رسد؛ مگر دعای کسی که مال حرام می خورد.»
در روایتی نقل شده است که “شخصی به محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله شرفیاب شد. به آن حضرت عرض کرد که دوست دارم دعایم مستجاب شود؛ چه کنم؟ پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به او فرمود: طَهِّرْ مَأْکَلَکَ وَ لَا تُدْخِلْ بَطْنَکَ الْحَرَامَ؛ لقمه‌ات را پاک کن [تا مبادا به حرامی آلوده باشد] و مراقب باش هیچ نوع حرامی را مصرف نکنی.”
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَا یَسْتَجِیبُ دُعَاءً بِظَهْرِ قَلْبٍ قَاسٍ؛ خداوند متعال دعایی را که از قلبی سخت و بی رحم برخاسته باشد اجابت نمی کند.»
گاه عدم استجابت دعا و یا دیر برآورده شدن حاجت، به دلیل مصلحت می باشد، که خداوند کریم بر اساس علم و آگاهی بر زندگی انسان، زمان استجابت دعا را به تعویق می اندازد و یا براساس مصلحت وی حاجت وی را به گونه و شکلی دیگر اجابت می کند.
خداوند در آیه ۲۱۶ سوره بقره می فرماید:
«چه بسا چیزی بر شما ناخوشایند باشد، در حالی که خیر و صلاح شما در آن است[و شما نمی دانید] و همچنین شاید چیزی را دوست داشته باشید، که ضرر شما در آن است و خدا می داند و شما نمی دانید.»
منبع : آرگا
