تحقیقات مختلفی که در رابطه با خورشید صورت گرفته است نشان می دهد این ستاره کهکشانی دارای ۵ میلیارد سال عمر است. این کره بخش مهمی از آن متشکل از هیدروژن و هلیوم است و مرز دقیقی برای آن مشخص نشده است. در سال های اخیر تحقیقات مختلفی که بر روی این گوی خورشیدی صورت گرفته است اطلاعات مهمی را درباره خورشید به دست آورده است که هر یک بسیار با اهمیت و جالب می باشند و در اینجا به بررسی آن ها می پردازیم.
آنچه باید درباره خورشید بدانید
نوری که از سطح خورشید به زمین می تابد در لبه مرزی از خورشید که تیز هست ساطع می شود و این نور از لایه های فوتوسفر است که دارای چند صد کیلومتر ضخامت است. اما جالب است بدانید که جو خورشیدی را کروموسفر یا به اصطلاح رنگین کره تشکیل داده است که همان هاله خورشیدی است.
خورشید دارای وسعت ۴.۱ میلیون کیلومتر است و جرم تشکیل دهنده آن ۷ برابر اجرام سایر سیارات است و در واقع خورشید از تمام سیارتی که دور آن می چرخند بزرگ تر است. هسته تشکیل دهنده خورشید اجرام را به اشعه های الکترومغناطیسی تبدیل می کند و با تابش این اشعه ها به بیرون شما نوری تابان خورشید را مشاهده می کنید.
این شاعه ها که در خورشید وجود دارد موجب گرم شدن سیارات اطراف نیز می شود زیرا این هسته مرکزی در خورشید دارای دمای ۱۵ میلیون درجه سانتی گراد است و همانند کوره عمل می کند.
تحقیقات مختلف در رابطه با خورشید نشان داده است که در چند میلیارد سال دیگر خورشید دارای دمای بیشتری خواهد شد و اشعات بیشتری ساطع می کند که به طبع سیارات دیگر را نیز گرم تر می کند. و زمانی که هیدروژن موجود در آن رو به اتمام باشد به یک گوی سرخ تبدیل می شود.
در این زمان که خورشید به حالت ناپایداری نزدیک می شود ۵۰ برابر بزرگ تر خواهد شد و دمای آن کمتر می شود و درخشندگی آن ررو به افزایش می باشد. در این میان دمای درونی و در بخش هسته ای به ۱۰۰ میلیون می رسد که موجب تبدیل واکنشی هلیوم ها به کربن و اکسیژن می شود.
با پیشروی این روند خورشید نمی تواند کنش های هسته ای خود را کنترل کند و بادهای شدیدی که در سطح آن ایجاد می شود بخش هایی از آن را به سیارات دیگر پرت می کند و در نهایت خورشید به گوله ای از سفید تبدیل می شود.
همچنین این تحقیقات درباره خورشید نشان می دهد که خورشید بی فروغ تر از قبل می شود و رنگ سفید خود را از دست می دهد و به شکل گوله ای سیاه بدل می شود.
بررسی سطح خورشید
فوتوسفر ناحیه‌ای یا سطح خورشید ضخامت ۵۰۰ کیلومتر دارد که بیشتر تابش خورشید از آن عبور می کند که سطح آن سخت و جامد نمی باشد و مشابه لایه بیرونی ستاره های گازی شکل است و تابش حاصل از سطح خورشید بعد از ترک خورشید حدودا هشت دقیقه زمان می برد تا به سطح زمین برسد و ما آن را به آن نورخورشید می بینیم و دمای سطح خورشید ۵۵۰۰ درجه سانتی گراد است.
آنچه در مورد دمای خورشید باید بدانید
دمای خورشید با توجه به نقطه ای که اندازه گیری می شود متفاوت می باشد اما می توان گفت میانگین دمای آن برابر با ۵۷۷۸ درجه کلوین می باشد و دمای هسته آن پانزده میلیون درجه سلسیوس است و دمای سطخ خورشید ۵۵۰۰ درجه سلسیوس می باشد از این رو محققان دمای کروموسفر را ۴۳۲۰ درجه سانتی‌گراد تخمین زده اند.
در قسمت تاج خورشید همه چیز به صورت شگفت انگیزی تغییر کرده و به نسبت دیگر قسمت های خورشید درجه حرارت به شدت افزایش می بابد و میزان دما در این قسمت بین یک میلیون تا ده میلیون درجه سانتی گراد می باشد.
دیدگاه انسان نسبت به خورشید
همانطور که می دانید در طول تاریخ دید انسان نسبت به خورشید بسیار بالا بوده است و حتی برخی از افراد آن را می پرستیدند و در واقع ایرانیان باستان پیرو آیین هایی مانند مهرپرستی، خورشید را در حقیقت نماد خدای خود می دانستند و بعد از اینکه به دین زرتشت روی آوردند برای خورشید جایگاه خاصی قایل می شدند و در طول تاریخ خورشید برای آدم ها نماد زیبایی، پاکی و روشنایی بوده است، همانطور که می دانید در صورت عدم گرما و نور خورشید هیچ گونه حیاتی بر روی زمین وجود نداشت و در واقع گیاهان، جانواران و انسان ها برای زندگی به نورخورشید نیاز دارند.
امیدواریم از مطالعه دانستنی های علمی درباره خورشید نهایت بهره را برده باشید در صورت تمایل جهت دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه فضا و کهکشان می توانید بر روی لینک کلیک نمایید.
منبع : آرگا
