خانواده مهم ترین نهاد در تربیت فرزندان است و در جوامع پیشرفته جهان سوم سعی می شود تا تربیت و اصلاح جامعه از اولین نهاد یعنی خانواده صورت بگیرد و در این راستا آگاهی لازم را به والدین و فرزندان ارائه می دهند تا با این راهکارهای پیشگیری های لازم را انجام دهند. در همین راستا در این جوامع ارتباط پدر و فرزند نیز پر رنگ تر شمرده می شود و به تاثیرات آن بیشتر از سایر جوامع توجه می گردد. 
رابطه پدر و فرزند باید چگونه باشد؟
تحقیقات مختلفی که توسط روانشناسان برای بررسی تاثیر برقراری ارتباط دوستانه و سالم پدر با فرزند شده است نشان می دهد که این ارتباط بیشتر از آنچه که تصور می شده است می توانید در شکل دهی شخصیت فرزند موثر باشد و تاثیرات عمیق آن به خوبی قابل ملاحظه است.
در این میان باید توجه کرد ارتباط پدر با یک فرزند نباید به شکل تبعیض باشد و برای رفع تبعیض بین فرزندان و راه های مقابله با آن باید در این زمینه آگاهی کسب کرد.
ارتباطی که پدر با فرزند خود برقرار می کند می تواند زندگی فرزند را تحت الشعاع قرار دهد و داشتن حضوری گرم و آرامش بخش موجب می شود تا عشق و علاقه بیشتری ایجاد شود و بر جوانب مختلف رشدی تاثیرگذار خواهد بود.
در ادامه این بخش تاثیرات رابطه پدر و فرزند را در جوانب مختلف مورد بررسی قرار می دهیم که اطلاعات مهمی را در این تحقیقات در اختیار انسان قرار داده است.
رشد هوشی:
یکی از تاثیرات چشمگیری که داشتن رابطه صمیمی پدر با فرزندش در پی خواهد داشت افزایش و رشد هوش در کودک است زیرا برقراری ارتباط کودک با محیط اطراف از مهم ترین عواملی است که در پیشرفت هوش او تاثیرگذار خواهد بود.
کوکانی که با پدران خود به خوبی ارتباط برقرار کرده اند و رابطه عاطفی نزدیکی با آنها دارند می توانند الگوبرداری های رفتاری از آنها دشاته باشند و این الگو برداری کودک را وارد دنیای بزرگ تر ها می کند و موجب می شود از حافظه بیشتری برخوردار باشد.
رشد جنسی:
کودکان به لحاظ جنسیتی به دو دسته دختر و پسر تقسیم می شوند و هر یک دارای ویژگی های جسمی، شخصیتی و اجتماعی مختلفی هستند که در مراحل اولیه شکل گیری شخصیت این ویژگی ها را از والدین خود الگو برداری می کنند.
در اینجا ممکن است این سوال برای مادران ایجاد شود که چطور رابطه مادر با پسر صمیمی تر شود و چگونه با او ارتباطی قوی برقرار کرد.
کودکانی که با پدران خود ارتباط برقرار می کنند می توانند ویژگی های شخصیتی و جنسی را الگوبرداری کنند. این دسته از رشد برای پسران بیشتر مطرح می شود و با برقراری ارتباط پدر و فرزند پسر دارای جسارت و فعالیت می شود.
از سوی دیگر برقراری ارتباط پدر با فرزند دختر نیز موجب می شود تا او بیشتر با دنیا مردان آشنا شود و این ارتباط در سنین بلوغ نیز می تواند آگاهی و حمایت لازم را بخ لحاظ روانی تحت اخیتار فرزند دختر قرار دهد و به عنوان عاملی پیشگیری کننده مورد استفاده است.
رشد شخصیت:
رشد شخصیت در فرد با توجه به سه عامل شکل می گیرد که ژنتیک، تجارب اولیه زندگی و اتفاقات و حوادث از مهم ترین این عوامل است ارتباط والدین و ارتباط پدر و فرزند در فاکتور دوم قرار می گیرد و در حقیقت تجارب اولیه زندگی کودک است که داشتن تجارب مثبت در این زمینه به شکل گیری شخصیتی سالم منجر می شود.
کودکانی که پدران آنها با خشکی با آنها برخورد می کنند دارای تجربه ای منفی از رابطه پدر و فرزند هستند و این موجب می شود تا در آینده با مشکلاتی از لحاظ امنیت روانی و عاطفی رو به رو باشند.
همچنین این نقش در دوران بارداری نیز قابل توجه است و بسیاری از افراد این سوال را مطرح می کنند که نقش پدر در دوران بارداری چیست؟ شما برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید مقاله منتشر شده در آرگا را مطالعه نمایید.
منبع : آرگا
