کودک ۳ ساله بسیار کنجکاو است و سعی دارد از طریق دست کاری کردن بیشتر به شناخت جهان پیرامون خود بپردازد و با آن ارتباط برقرار کند و والدین با دقت و تربیت صحیح می تواند به درک و شناخت کودک از جهان پیرامون کمک کنند والدین باید برنامه های پربار و مفید برای کودک در نظر داشته باشند و محیطی پویا برای کودک فراهم کنند برنامه هایی که کودک در آن احساس خوشایند و سازنده ای دریافت نماید.
آشنایی با خصوصیات کودک ۳ ساله:
کودک در سنین ۳ سالگی به دنبال بازی کردن است و از انجام این کار بسیار لذت می برد و ماهیت بازی کردن و همبازی در خود آن ها می بیند یعنی در واقع کودک در این سن درک درست و کافی از بازی و همبازی داشتن ندارد و این دو متغیر را به دلیل لذت بردن و دوست داشتن بازی، دوست دارد. داشتن همبازی در این دوران نقش مهم و تأثیرگذاری در شکل گیری شناخت و هیجانات کودک دارد.
ارتباط قوی با اعضای خانواده به ویژه پدر و مادر از دیگر خصوصیات کودک ۳ ساله می باشد که این ارتباط نوعی وابستگی میان کودک و والدین می باشد در واقع کودک در این سن می خواهد از حضور والدین اطمینان حاصل کند و با وجود آن ها نوعی امنیت را تجربه خواهد کرد. در این عدم حضور والدین می تواند این احساس امنیت را از کودک بگیرد و در او تنش و اضطراب ایجاد کند که در آینده کودک را فردی بی اعتماد و مضطرب بار می آورد.
راهکارهایی برای کسب مهارت های رفتاری این کودکان:
یکی از شیوه های تأثیرگذار تربیتی برای کودک سه ساله ایجاد حس مسؤلیت در این کودکان است برای این امر راهکارهای گوناگون و مفیدی توسط روان شناسان کودک ارائه شده است که آگاهی از این راهکارها می تواند در این زمینه به والدین کمک کند. ایجاد حس مسؤلیت پذیری در این سنین موجب می شود کودک در آینده فردی مسؤل و وظیفه شناس برای اطرافیان و جامعه باشد.
۱- یکی از راهکارهای ساده برای تقویت مهارت رفتاری و عملی در کودکان سه ساله انجام دادن کارهای روزمره و امور شخصی است این مسؤلیت ها باید با توجه به توانایی کودک صورت بگیرد توجه داشته باشید که شما فقط می خواهید احساس مسئولیت پذیری در کودکان تان ایجاد کنید به عنوان مثال: کمک خواستن از کودک برای جمع کردن اسباب بازی یا لباس ها می تواند یک راهکار مفید و تأثیرگذار باشد.
۲- همانطور که گفتیم کودک در این سن کنجکاو است و برای فهمیدن و شناخت سؤالاتی از شما می پرسد باید توجه داشته باشید که این پرسش ها مانند گذشته بی هدف نمی باشد و کودک به دنبال کسب شناخت است پس در نتیجه سعی کنید جواب های معنادار و مناسب با درک و سن او ارائه دهید.
۳- برخلاف اینکه کودک ۳ ساله در این سنین احساس وابستگی بیشتری نسبت به مادر دارد اما حرف شنوی بیشتری از پدر دارد بنابراین ارتباط قوی پدر با فرزند می تواند روابط مؤثر تری را ایجاد کند و در زمان نیاز این ارتباط درست موجب حل مشکلات رفتاری کودک خواهد شد.
۴- لجبازی و داشتن توقعات از والدین و حتی اطرافیان از دیگر خصوصیات بارز کودک ۳ ساله می باشد که نحوه برخورد والدین و بی توجهی نسبت به این لجبازی ها موجب کمرنگ تر شدن این ویژگی در کودک خواهد شد.
۵- آموزش هایی که در این سن برای کودک در نظر گرفته می شود نباید به شکل اجباری باشد تا کودک را دچار دلزدگی کند به عنوان مثال: برای آموزش سلام دادن نباید از طریق اجبار دست به این کار زد بلکه کودک از طریق رفتارهای والدین این آموزش ها را فرا می گیرد.
چگونگی رفتار با کودکان ۳ تا ۴ ساله در فعالیت های روزمره
به منظور یادگیری و ایجاد سرگرمی برای کودکان، حتما نیاز نیست تا با آنها بازی کنید، بلکه با تشویق کودکانتان به انجام کار های خانه می توانید ضمن سرگرم کردن آنها، حس مسئولیت پذیری کودک را بالا ببرید، البته باید توجه داشته باشید که کارهایی به وی محول کنید که توانایی انجامش را داشته باشد و در عین حال خطرناک نباشد.
همچنین با کودکتان درباره کاری که می خواهید انجام دهید، نحوه انجام کار، دلیل آن و نیز میزان اهمیت آن کار برای خانواده صحبت کنید، حال انجام دادن کار های منزل موجب آشنایی کودک با لغات جدیدتر شده، ضمن اینکه توانایی گوش کردن و شمردن را بدست می آورد و نیز قادر به هماهنگی اعضای بدنش با یکدیگر خواهد شد.
نکات مهم برای رفتار با کودکان ۳ تا ۴ ساله
لازم است به کودک در این سنین توجه کرده و به تشویق وی بپردازید.
زمانی را به بازی کردن با کودک و انجام کار های مورد علاقه اش اختصاص دهید.
بروز دادن احساسات مثبت از طرف شما موجب خواهد شد تا وی دریابد که فرزند خوبی برایتان می باشد.
احترام گذاشتن به دیگران را به فرزندتان بیاموزید و از کلماتی مثل لطفا و مچکرم استفاده کنید.
به کودک خود آموزش دهید تا روشهایی برای حل دعوا با دیگران پیدا کند.
با نشان دادن و انجام کار هایی مثل غذا دادن به پرنده، کمک کردن به همسایه و … به کودکتان یاد دهید که چطور می تواند از دیگران مراقبت کند.
کودک خود را در آغوش بگیرید و با نوازش کردن و بوسیدنش به وی ابراز محبت کنید. ضمن اینکه به وی بگویید که دوستش دارید.
به کودکتان یاد دهید که اگر به هنگام عصبانیت، همبازی اش بدون اجازه او وسایلش را بردارد و به خانه شان برود، در حالی که دیگر نمی توانند با هم بازی کنند باید از طریق دیگری وسیله اش را پس بگیرد.
کمی خلاقیت به خرج دهید و برای آموزش های مختلف و محبت ورزیدن به کودکانتان از همه فرصت ها استفاده کنید.
منبع : آرگا